Nasze Cele

Yasmina

Słońce świeciło, ptaszki świergotały. Zapowiadał się piękny dzień. Nic nie wskazywało na to, ze może być inaczej.
Gdzieś w pewnym mieście, a dokładniej w Tokio nad jakimś sztucznym kanałem siedziało pięciu chłopaków. Tworzyli oni jedną drużynę, którą nazwali „Bleybladekers”. Była to wspaniała grupa. Uwielbiała trenować, wygrywać i obijać się na każdym kroku. Nikt nie wiedział jakim sposobem zdobyli Mistrzostwo. Czy to było szczęście? Czy może naprawdę mają jakieś zdolności w Beyblade? Dla wszystkich była to wielka zagadka. Nawet napisano o tym kilka książek, które stały się bescelerem ale i tak to nic nie dało.
-Oj chłopaki ale jest fajnie na tym treningu!- powiedział zadowolony Tyson, leżąc do góry brzuchem i spoglądając na niebo.
-Tak! Dzisiaj mogę dużej z wami zostać. Mama mi pozwoliła!- odparł zadowolony blondynek Max.
-Ależ z ciebie mamin synek! Masz 14 lat. Jesteś wolny! A ty tylko mama i mama!- zaśmiał się kapitan owej drużyny Kai.
-Daj mu spokój! On już taki jest i zostanie. Nic nie da się zrobić! A tak w ogóle to jaką fryzurkę mam sobie zrobić? Może kitkę lub warkocza?- zapytał czarnowłosy Rey
-Rey ! ty się opanuj z tymi włosami. Ile można siedzieć przed odbiciem w wodzie i układać włosy?- zapytał znudzony Tyson
-Muszę świetnie wyglądać! W końcu to ja jestem maskotką drużyny i na mnie lecą dziewczyny. Tyson jakbyś się umył częściej niż raz w tygodniu i trochę uczesał to może jakaś by na ciebie poleciała!- Niebieskowłosy spiorunował kociookiego wzrokiem i wrócił do „ciężkiego” treningu. Naglę odezwał się piąty chłopak i zarazem jedyny z inteligentniejszych w grupie.
-Weszłem na moje konto i zauważyłem, że nie dostałem jeszcze przelewu!- powiedział Kenny
-No i co z tego?- zapytała maskotka drużyny
-A to, że nie mam od was kasy za ten miesiąc! Myślicie, że będę siedział z takimi głupkami za friko? Ja jestem Super Informatykiem i chcę pieniądze!- krzyknął
-Jak ty do nas się odzywasz?- zapytał Max
-O przepraszam bardzo! Zapomniałem, że wy nie myślicie i nie znacie tego słowa!- powiedział pokornie
-Spoko luz! Wyślemy Reya na jakąś sesję zdjęciową i będziesz miał forsę.- odpowiedział kapitan
-Super! Modę iść tylko ja byłem dwa tygodnie temu. Dostałeś za nią kasę.- dodał zdziwiony czarnowłosy
-No i co z tego? Kasy było mało. Nawet nie starczyło mi w trzecim klubie i musiałem wydać ze swoich!- oburzył się Kai –A tak w ogóle to nie mam kasy więc śpię Max u ciebie.
-Ale ja najpierw muszę mamy spytać.- dodał blondyn. Szarowłosy wywrócił oczami i miał ochotę go zabić.
-Kai, a ty dzisiaj na imprezę nie idziesz?- odezwał się Ty
-Ty tłumoku! Mówiłem już, że kasy nie mam!
Tak właśnie minęło długie popołudnie i „ciężki” trening drużyny Beybladekers. Jak zwykle panowała miła i przyjazna atmosfera oraz wszyscy pracowali z wielką chęcią.